पहाडहरूमा सबै पास्टरहरूले सञ्क्षकहरू छैनन्। प्लाटसमा मैदानमा र भारतका मरूभूमिमा तिनीहरू पनि फेला पर्यो।
धंगका मुखवशेशीको महत्त्वपूर्ण महत्त्वपूर्ण समुदाय थिए। बीसौं शताब्दीको शुरुमा उनीहरूको क्षेत्रमा उनीहरूको जनसंख्या 46 467,000 को अनुमान गरिएको थियो। तिनीहरू मध्ये धेरै जना गोठाला थिए, कोही कम्बल जोड्ने थिए र अझै अरूहरू पनि भैंसे हजुरदारहरू थिए। घाम गोठालाहरू मानसूनको समयमा महाराष्ट्र पठारमा बसे। यो कम वर्षाको र गरीब माटोको साथ अर्ध-सुत्न क्षेत्र थियो। यो काँढादार स्क्रबले ढाकिएको थियो। बापा जस्तै बााउने बालीहरू बाहेक अरू केही छैन। मानसूनमा यस पर्चा डु un ्गर बगालको लागि विशाल चरिरहने मैदान भयो। अक्टोबरसम्ममा धुरबाहरूले उनीहरूको बाजालाई तह लगाए र उनीहरूको अगाडि पश्चिममा शुरू गरे। एक महिनाको मार्च पछि तिनीहरू Konkan पुगे। यो उच्च वर्षापना र धनी माटो संग फस्टाउन कृषि पर्चा थियो। यहाँ गोठालाहरू कोनकी किसानले स्वागत गरे। खरीफको फसल यस समयमा कटौती गरिएको थियो, क्षेत्रहरू निषेचन गर्नुपर्यो र रबीको फसलका लागि तयार पारिएको थियो। धनपार्हका भेंडाहरू खेतहरू र परालहरूमा खुवाइदिए। कोनकी तिननालले गोठालाहरूले पनि चाराका आपूर्ति दिए जहाँ गोठालाहरूले लिप्त ठाउँमा ल्याउँथे जहाँ अन्न अभाव थियो। मानसून शुरुआतमा धंगकाहरूले कोनकियन र समुद्री तटका र समुद्री तटलिक क्षेत्रहरू आफ्ना बगाललाई छोडे र सुख्खा पठारमा बसोबास गर्न फर्के। भेडाहरूले भिजेको मानसूसन अवस्था सहन सकेनन्। कर्नाताटा र आन्ध्र प्रदेशमा फेरि सुख्खा केन्द्रीय पठारुखा ढु stone ्गा र घाँसले ढाकिएको थियो, गाईवस्तु, बोकाहरू र भेडा गोठालाहरूले बस्छन्। गोलाहरूले गाईवस्तुहरूको रक्षा गरे। अरमुस र कुरुगाहरू भेडा र बाख्रा र बसोब कम्बल बेचेका थिए। तिनीहरू ज of ्गलको नजिकै बस्ने, जमिनमा साना प्याचहरू खेती गरे, विभिन्न प्रकारका साना व्यापारमा व्यस्त थिए र तिनीहरूका बथानहरूको हेरचाह गरे। हिमालीवासी विपक्षीहरू जस्तो नभई चिसो र हिउँले उनीहरूको आन्दोलनको मौसमी ताल परिभाषित गर्यो: बरु यो मानसून र सुख्खा मौसमको वैकल्पिक थियो। सुख्खा मौसममा तिनीहरू समुद्री तटल पर्चामा सरे र वर्षा भएपछि छोडे। केवल भैंसीहरूले मानसूनको समयमा समुद्री तटल क्षेत्रको दलदल, भिजेको सर्तहरू मन पराउँथे। अन्य बथानहरू सुक्खा पठारमा सार्नु पर्थ्यो।
बन्जारहरू अझै पक्षीयको अर्को प्रख्यात समूह थिए। तिनीहरू उत्तर प्रदेश, पंजाब, मध्य प्रदेश र महाराष्ट्र र महाराष्ट्र र महाराष्ट्र र महाराष्ट्र र महाराष्ट्र र महाराष्ट्र र महाराष्ट्र र महाराष्ट्र र महाराष्ट्र र महाराष्ट्र र महाराष्ट्र र महाराष्ट्र र महाराष्ट्रत। उनीहरूका गाईवस्तुहरूको खोजीमा उनीहरू लामो दूरीमा सरे, जसलाई अन्न र थकानका सट्टामा गाउँलेहरूमा हड र गाउँलेहरूलाई बेच्दै गएका थिए।
स्रोत बी
धेरै यात्रीहरूको खाताले हामीलाई पास्टर समूहहरूको जीवनको बारेमा बताउँछ। उन्नाइसौं शताब्दीको शुरुमा, बुकानका सोधिमा यात्राको दौडान गोलसले गोललाई मजदूतबाट भ्रमण गरे। उसले लेख्यो:
‘तिनीहरूका परिवारहरू ज of ्गलको स्कर्टको छेउमा साना गाउँहरूमा बस्छन्, जहाँ उनीहरू थोरै जमिन खेती गर्छन्, र उनीहरूको मासुलाई दुग्धको उत्पादनहरू बिक्री गर्छन्। प्रत्येकका परिवारहरू प्रत्येकका सातवटा जवान मानिसहरू हुन्। यी दुई वा तीनवटा बगाल बगालहरूमा बगालमा भाग लिन्छन्, तर बाँकी रहेका मानिसहरूले उनीहरूको खेतहरू खेल्छन्, र शहरहरू दाउरा र त्यस वचनको लागि पराल लिएर आउँछन्। ‘
बाट: फ्रान्सिस ह्यामिलटन बुर्कान, सोधिवास र मलाबार (लन्डन, 1 1807 को देशहरु मार्फत मद्रासबाट म्याडरासबाट यात्रा)।
राजस्थानको मरूभूमिमा राइकोस बसिरहेको थियो। यस क्षेत्रको वर्षा थोरै र अनिश्चित थियो। खेती गरिएको जमिनमा प्रत्येक वर्ष फ्लुटिचेटेड फसलहरू हुन्छन्। विशाल स्ट्रेच भन्दा बढि बाली उब्जाउन सकिएन। त्यसैले रायस क्रिस्टलजीको साथ ग्राहणको साथ संयोजन। मसाजनको क्रममा बार्रस, जियोमर, जेडपुर र बिक्वरर र बिक्वर उनीहरूको गाउँमा बसे, जहाँ चराहरू उपलब्ध थिए। अक्टोबरमा, जब यी चराहरूलाई सुख्खा र थकितहरू थकित र थकित थिए, तिनीहरू अन्य चराउने र पानीको खोजीमा बाहिर निस्के, र एक्जिट मानसूनमा फर्के। राकास को एक समूह – मारु मरुभूमिको रूपमा चिनिन्छ – राक्षस – ऊकार्ड ऊँट र अर्को समूहले ऊस र बाख्राको सेवा गरे। त्यसैले हामी देख्छौं कि यी पाष्ण समूहहरूको जीवन कारकहरूको होस्टहरूको होसियारीपूर्वक विचारले स्थिर छ। उनीहरूले न्याय गर्नुपर्यो कि बथानहरू कतिन्जेल कहिले सम्म एक ठाउँमा बस्न सक्थे, र उनीहरू कहाँ पानी र चरन भेट्टाउन सक्थे कि। उनीहरूले उनीहरूको आन्दोलनको समय गणना गर्न आवश्यक छ, र तिनीहरू विभिन्न क्षेत्रहरूमा जान सक्दछन्। तिनीहरूले किसानहरूसँग किसानहरूसँग सम्बन्ध स्थापित गर्नुपर्यो, ताकि गाईहरू फसल काट्ने खेतमा चरिरहेका छन् र माटोलाई जलाउन सक्थे। तिनीहरूले विभिन्न गतिविधिहरूको दायरा-खेती, खेती, व्यापार र बुर्डरिंगको एक दायरा जोडे।
पास्टरन्यासीहरूको जीवनले औपनिवेशिक शासनमा कसरी परिवर्तन ल्यायो?
Language: Nepali