In 1772 had Henry Patullo, een bedrijfsfunctionaris, gewaagd om te zeggen dat de vraag naar Indiaas textiel nooit kon verminderen, omdat geen andere natie goederen van dezelfde kwaliteit produceerde. Toch zien we tegen het begin van de negentiende eeuw het begin van een lange daling van de textieluitvoer uit India. In 1811-12 waren PeCe-Goods goed voor 33 procent van de export van India; Tegen 1850-51 was het niet meer dan 3 procent.
Waarom is dit gebeurd? Wat waren de implicaties?
Terwijl de katoenindustrie in Engeland ontwikkelde, begonnen industriële groepen zich zorgen te maken over import uit andere landen. Ze onder druk zetten de overheid om importtaken op te leggen aan katoentextiel zodat Manchester -goederen in Groot -Brittannië kunnen verkopen zonder te maken met een concurrentie van buitenaf. Tegelijkertijd hebben industriëlen de Oost -Indische Company overgehaald om ook Britse fabrikanten op de Indiase markten te verkopen. De export van Britse katoenproducten nam in de vroege negentiende eeuw dramatisch toe. Aan het einde van de achttiende eeuw was er vrijwel geen import van katoenen stukjes in India geweest. Maar in 1850 vormden katoen-stukjes meer dan 31 procent van de waarde van de Indiase invoer; en tegen de jaren 1870 was dit cijfer meer dan 50 procent.
Katoenwevers in India werden aldus geconfronteerd met twee problemen tegelijkertijd: hun exportmarkt stortte in, en de lokale markt kromp in, gebroeide met de import van Manchester. Geproduceerd door machines tegen lagere kosten, waren de geïmporteerde katoenen goederen zo goedkoop dat wevers er niet gemakkelijk mee konden concurreren. Tegen de jaren 1850 vertelden rapporten uit de meeste wevende regio’s van India verhalen over achteruitgang en verlatenheid.
Tegen de jaren 1860 werden wevers geconfronteerd met een nieuw probleem. Ze konden niet voldoende ruw katoen van goede kwaliteit krijgen. Toen de Amerikaan
De burgeroorlog brak uit en katoenvoorraden uit de VS werden afgesneden, Groot -Brittannië wendde zich tot India. Naarmate de export van ruwe katoen uit India toenam, schoot de prijs van ruwe katoen omhoog. Wevers in India werden uitgehongerd van benodigdheden en gedwongen ruw katoen te kopen tegen exorbitante prijzen. Hierin kon het weven niet betalen.
Tegen het einde van de negentiende eeuw stonden wevers en andere ambachtslieden nog een ander probleem aan. Fabrieken in India begonnen met de productie, waardoor de markt overstroomde met machinegoten. Hoe kunnen wevende industrieën mogelijk overleven?
Language: Dutch