Mahatma Gandhi Ocak 1915’te Hindistan’a döndü. Bildiğiniz gibi, Güney Afrika’dan gelmişti ve burada ırkçı rejimi Satyagraha olarak adlandırdığı yeni bir kitle ajitasyonu yöntemiyle başarıyla savaştı. Satyagraha fikri gerçeğin gücünü ve gerçeği arama ihtiyacını vurguladı. Sebep doğruysa, eğer mücadele adaletsizliğe karşı olsaydı, zalimle savaşmak için fiziksel gücün gerekli olmadığını öne sürdü. İntikam aramadan veya agresif olmadan, bir Satyagrahi savaşı şiddetsiz olarak kazanabilir. Bu, zalim vicdanına hitap ederek yapılabilir. Zalimler de dahil olmak üzere insanlar, şiddet kullanarak gerçeği kabul etmeye zorlanmak yerine gerçeği görmeye ikna olmaya başladı. Bu mücadeleyle, gerçek nihayetinde zafer kazanmaya bağlıydı. Mahatma Gandhi, şiddetsizliğin bu dharmasının tüm Hintlileri birleştirebileceğine inanıyordu.
Hindistan’a geldikten sonra Mahatma Gandhi, çeşitli yerlerde Satyagraha hareketlerini başarıyla organize etti. 1917’de köylülere baskıcı plantasyon sistemine karşı mücadele etmeye ilham vermek için Bihar’daki Champaran’a gitti. Daha sonra 1917’de Gujarat’ın Kheda bölgesinin köylülerini desteklemek için bir Satyagraha düzenledi. Mahsul başarısızlığından ve veba salgından etkilenen Kheda köylüleri geliri ödeyemedi ve gelir toplamasının rahatlamasını talep ediyorlardı. 1918’de Mahatma Gandhi, pamuk değirmeni işçileri arasında bir Satyagraha hareketi düzenlemek için Ahmedabad’a gitti.
Language: Turkish