Ҷаҳон дар асри нуздаҳум, сиёсӣ, иҷтимоӣ, иҷтимоӣ ва технологӣ, ки дар қоидаҳои мураккаби табдилёфта ба ҷомеаи маҷлис табдил дода шуда, муносибатҳои берунаро иваз карданд.
Иқтисодчиён се намуди ҳаракатро муайян мекунанд ё “ҷараёнҳо” дар доираи ташкилотҳои иқтисодӣ. Аввалин гардиши савдо, ки дар асри нуздаҳум асосан ба молҳо дучор меоянд (масалан, матоъ ё гандум). Дуюм аст, ҷараёни лаборатория – Муҳоҷирати одамон дар ҷустуҷӯи кор. Сеюм ҳарҷо барои сармоягузориҳои кӯтоҳмуддат ё дарозмуддат дар масофаи дур аст.
Ҳамаи се ҷараёнҳо дар ҳамлаҳои зичтари ҳамҷинс буданд, ки ҳоло назар ба ҳарвақта бештар амиқтар аст. Интерукнет метавонад баъзан аз шикастан мумкин аст, масалан, муҳоҷирати меҳнатӣ аксар вақт нисбат ба молҳо ё ҷористҳои асосӣ камтар маҳдуд буд. Бо вуҷуди ин, он ба мо кӯмак мекунад, ки агар ба се ҷӯшон дар якҷоягӣ нигарем, кӯмак мерасонад.
Language: Tajik